Hasretini içime sığdıramadım,
Kış vurdu gönlüme yaz bulamadım
İhaneti gördüm bakan gözlerde,
Can dedim konduramadım.
Ey benim deli tutkun,bırak dağlar alsın beni,
Bırak deli yeller sarsın beni,tükendi sevdan.
Yanadur hasretimle,kavrul, küle dön
Sana ateşler yetmez ,savrul yele dön,
Acılar bizim olsun,kuruyan güle dön,
Sızlamaz içim bir an,tükendi sevdan
Ey benim deli tutkun,bırak dağlar alsın beni,
Bırak deli yeller sarsın beni,tükendi sevdan
Hüzünlü bir akşam vakti
Ayrıldı yollarımız
Başımda duman bir avucumda sabır
Gidişin aklımda kaldı
Gözlerin diken misali
Batarken yüreğime zamansız
Çok vakitler yandım
Yandım yandım yandım ben de yandım
Akşam güneşi altında
Tutuşan bulutlar gibi
Şimdi senden uzaklarda
Ben hep seni yaşarım
İçimde gurbetin yüreğimde özlemin
Yâdımda sesin kaldı
İçimde gurbetin ve öylece
Gidişin aklımda kaldı
Ellerin bir çift kumru gibi
Konarken göğsüme
Gittiğin zaman
Eğdim başımı sustum
Sustum sustum sustum ben de sustum
Uğultulu ormanlarda
Sessiz akan nehir gibi
Denizde bir bulutun öldürdüğü Japon balıkçısı
Genç bir adamdı
Dostlarından dinledim bu türküyü
Pasifikte sapsarı bir akşamdı
Balık tuttum yiyen ölür
Elimize değen ölür
Bu gemidir kara tabutun
Bağrından giren ölür
Üstümüzden geçti bulut
Badem gözlüm beni unut
Çürük yumurtadan çürük
Benden yapacağın çocuk
Bu gemidir kara tabut
Bu deniz bir ölü deniz
Nerdesiniz ey insanlar
Ey insanlar nerdesiniz
Yalnız İnsan bir dipsiz kuyuya benzer ancak
Issız derinliklerde sesini duyan olmaz
Gözleri iki boşluk iki derin uçurum
Hayattan bakiyesi kendisidir yalnızca.
Solgun bir çiçekdir o duvardaki yarıkta
Güneşe ve yağmura büyür tenha anlarda
Yalnız insan durmadan kendine doğru akan
Bir nehirdir sessizce kaybolur girdaplarda
Ölgün ve titrek yanan bir mum ışığıdır o
Sönecek gibi duran sonsuz karanlıklarda
Hep bayattır ekmeği Donmuştur hayalleri
Paslanmıştır düşleri yalnız insan yalnızdır yalnız
Her esen rüzgar senin kokun taşır
Hangi yandan hazin hazin eserse essin
Sen gittin diye bu ellerden vedasız
Tadı tuzu kalmadı günlerimizin
Bu dünyaya hiç gelmemiş bir hayal gibi
Yurduna dönememiş bir sürgün gibi
Bizlerden çok uzak yaban ellerde
Hangi göğün altında nerdesin şimdi
Sen kendini hiç kimseye anlatamadın
Bu yüzden hep yaralı hep yalnız kaldın
Ayrılık uykusundan uyan vefasız
Ömrümüze hazan olup düşmeden
Bu dünyaya hiç gelmemiş bir hayal gibi
Yurduna dönememiş bir sürgün gibi
Bizlerden çok uzak yaban ellerde
Hangi göğün altında nerdesin şimdi
