 |
Muhalif - Bugün Ölmedim Yine - 2
Nemli bi' kibritle sigara yakma çabasıyımParalel evrenimde "otuz altı" çocuk babasıyım
Bir yetimin babasından kalma yamalı abasıyım
Mandalina kokan çocukluğumda kömür sobasıyım
"Andımız"la tek ses olan bir ilkokul sırasıyım
Yasak da olsa velîden istenen karne parasıyım
Kalorifer kazanlarında yanan kömür karasıyım
Mahâlle maçını başlatan bi' demir paranın turasıyım
Arka bahçelerin incir ağacı dikili tarafıyım
İzbe bir inşaatta bulunan Kral dergi parafıyım
Ezberim kuvvetli, telefon rehberinin sahafıyım
Mahâlle kültürüyle modern zamânın tam Araf'ıyım
Alıştığı bi' sokağı terk eden çocuğun tasasıyım
Eşyâların yığıldığı bir kamyonetin kasasıyım
Ortaokul sıralarında sınıfımın en kısasıyım
Bir saatlik yollarda yürüyen öğrencinin posasıyım
Suyla dolan, altı delik ayakkabının tabanıyım
Bi' garibanın en az üç beden büyük gelen kabanıyım
Okul kütüphânesinden çalınmış Steinbeck romanıyım
Takım giyince efelenen o "Deli Yürek" zamânıyım
Hırsızlıkla suçlanan bi' mâsumun gıyâbıyım
"Ucuz" denip içilen köpeköldüren şarâbıyım
Sarhoşluğunu reddeden bi' berduşun hicâbıyım
Küçük bi' kâlpte bi' çift elâ gözün inkılâbıyım..!
Düşler mâvi gökyüzüne hasret
Karanlıklara batmış rûhun sorgusu bitmez
Söyle; kimim ben..?!
Otuz bin kandili üfleyip söndüren bi' depremim
Ve hayâllerine kan doğrayan on binlerce artçısı
İçine ağlayan bi' gencin gönlündeki mahremim
Yırtık bi' mektup okundukça rûha vuran kamçısı
İşçilerin köleliğiyle kurulmuş bedestenim
Bütün atölyeyi bir anda işgâl eden yangınım
Nefes kesikliğinde ölüme göz dikip bakan benim
Kuyumcu tezgâhından sokağa savrulan bir altınım
En büyük suçu okuldan kaçmak olan ergenim
Sâhil boyunca turlayan ve durmayan ayaklarım
Yavan pideyle yol üstünde iftar edenlerdenim
Bi' otobüsün son koltuğunda düşer gözkapaklarım
Sarayburnu'ndan Boğaz'ı selâmlayan heykelim
Her vapurun fahrî yolcusu olan bi' martıyım
|
Yorum Gönder